پرتودهی حین عمل (IORT)
پرتودهی حین عمل (IORT) به تابش یک دوز اشعه به تومور یا بستر تومور در حین عمل جراحی اشاره دارد در حالی که دیگر بافتهای طبیعی بوسیله دیسک های حفاظتی خاص و یا با جابجا کردن از مسیر تابش از دریافت اشعه اضافی محافظت میشوند. IOERT از پرتو الکترونی به عنوان منبع تابش استفاده می کند.
امروزه IOeRT (پرتودرمانی حین عمل با الکترون) تنها تکنیک IORT است که در دستورالعمل های بین المللی برای درمان 9 نوع سرطان مورد تائید قرار گرفته است.
مزایای تکنیک IOeRT برای درمانهای بالینی
- بهبود کنترل موضعی تومور یک شرط کلیدی برای بقای کلی و عاری از بیماری است.
- کاهش و یا حذف درمان بوسیله رادیوتراپی خارجی.
- زمان صفر بین جراحی و انجام رادیوتراپی
- دقت بالا به لطف دید مستقیم بافت هدف
- کاهش قابل توجه دوز تابشی به بافت های سالم
- به حداقل رساندن عوارض جانبی، سمیت کمتر، حفظ کامل پوست و در نتیجه زیبایی بهتر (در اندام مرد درمان) در مقایسه با پرتودرمانی خارجی.
- استفاده به عنوان تنها راه حل زمانی که پرتودرمانی خارجی مخاطره آمیز بوده ویا حتی انجام آن ممکن نیست (درمان عود، بیماران با ضربان سازهای قلبی یا بیماران دچار محدودیت حرکتی).
- IOeRT بصورت دوز تقویت شده خصوصا برای درمان سرطان های موضعی پیشرفته موثر است.